5 semestr 2015, Politechnika Krakowska
lokalizacja: Sandomierz, Polska

Idea architektoniczna wynika bezpośrednio z lokalizacji. By zachować reprezentacyjną fasadę, ściśle związaną z budynkami znajdującymi się obok, przeważają tam piony i poziomy, nie ma załamań, a jedna część jest zlicowana z sąsiadem. Natomiast z tyłu, gdzie pierzeja nie jest tak konsekwentnie utrzymana, można było sobie pozwolić na odrobinę większe szaleństwo. Tylna elewacja jest powyginana, ale rzut nawiązuje do archetypicznego kształtu litery „U”. Dzięki temu wytworzył się dziedziniec, który ma być przedłużeniem funkcji biblioteki (ogródki kawiarni, możliwość czytania na świeżym powietrzu) oraz nawiązaniem do znajdującego się w pobliżu parku. Symbolem tej kontynuacji jest drzewo, które zostało umieszczone na środku dziedzińca i jest swoistą dominantą.

Elewacja została ukształtowana na zasadzie zakrywania i odkrywania, za pomocą lekkich ceramicznych żaluzji. Cała tylna fasada jest przeszklona, aby umożliwić oglądanie pobliskiego parku. Również parter od frontu jest przeszklony, co powoduje wizujalną kontynuację – przechodząc ulicą widzimy znajdującą się po drugiej stronie zieleń. Relację z naturą buduje również rozległy taras na najwyższym piętrze.